स किंवदन्तीं वदतां पुरोगः स्ववृत्तमुद्दिश्य विशुद्धवृत्तः।
सर्पाधिराजोरुभुजोऽपसर्प पप्रच्छ भद्रं विजितारिभद्रः॥३१॥

निर्बन्धपृष्टः स जगाद सर्व स्तुवन्ति पौराश्चरितं त्वदीयम्।
अन्यत्र रक्षोभवनोषितायाः परिग्रहामानवदेव देव्याः ॥३२॥

कलत्रनिन्दागुरुणा किलैवमभ्याहतंकीतिविपर्ययेण।
अयोधनेनाय इवाभितप्तं वैदेहिबन्धोहृदयं विदद्रे॥३३॥

किमात्मनिर्वादकथामुपेक्षे जायामदोषामुत संत्यजानि।
इत्येकपक्षाश्रयविक्लववादासीत् स दोलाचलचित्तवृत्तिः॥३४॥

निश्चित्य चानन्यनिवृत्ति वाच्यं त्यागेन पत्न्याः परि माष्टुमैच्छत्।
अपि स्वदेहात् किमुतेन्द्रियार्थाद् यशोधनानां हि यशो गरीयः॥३५॥

स संनिपात्यावरजान् हतौजास्तदविक्रियादर्शनलुप्तहर्षान्।
कौलीनमात्माश्रयमाचचक्षे तेभ्य: पुनश्चेदमुवाच वाक्यम्॥३६॥

राजषिवंशस्य रविप्रसूतरुपस्थितः पश्यत कोदशोऽयम्।
मत्तः सदाचारशुचेः कलङ्कः पयोदवातादिव दर्पणस्य ॥३७॥

पौरेषु सोऽहं१ बहुलीभवन्तमपां तरङ्गेष्विव तैलबिन्दुम्।
सोढुं न तत्पूर्वमवर्णमीशे२ ह्यालानिकं स्थाणुमिव द्विपेन्द्रः॥३८॥

तस्यापनोदाय फलप्रवृत्तावुपस्थितायामपि नियंपेक्षः।
त्यक्ष्यामि वैदेहसुतां पुरस्तात् समुद्रनेमि पितुराज्ञयेव॥३९॥

अवैमि चैनामनघेति किन्तु लोकापवादो बलवान् मतो मे।
छाया हि भूमेः शशिनो मलत्वेनारोपिता शुद्धिमतः प्रजाभिः॥४०॥
----------------------------------
१. विपुली० हे.
२. आला० म.

...Prev | Next...