प्रतियोजयितव्यवल्लकीसमवस्थामथ सत्त्वविप्लवात्।
स निनाय नितान्तवत्सलः परिगृह्योचितमङ्मङ्गनाम् ॥४१॥

पतिरङ्कनिषष्णया तया करणापायविभिन्नवर्णया।
समलक्ष्यत विभ्रदाविलां मृगलेखामुषसोव चन्द्रमाः ॥४२॥

विललाप स बाष्पगद्गदं सहजामप्यपहाय धीरताम्।
अभितप्तमयोऽपि मार्दवं भजते कैव कथा शरीरिषु॥४३॥

कुसुमान्यपि गात्रसङ्गमात् प्रभवन्त्यायुरपोहितं यदि।
न भविष्यति हन्त साधनं किमिवान्यत् प्रहरिष्यतो विधेः॥४४॥

अथवा मृदु वस्तु हिसितं मृदुनेवारभते प्रजान्तकः।
हिमसेकविपत्तिरत्र मे नलिनो पूर्वनिदर्शन मता॥४५॥

स्रगियं यदि जीवितापहा हृदये कि निहिता न हन्ति माम्।
विषमप्यमृतं क्वचिद् भवेदमतं वा विषमीश्वरेच्छया॥४६॥

अथवा मम भाग्यविप्लवादशनिः कल्पित एष वेधसा।
यदनेन तरुर्न पातितः क्षपिता तविटपाश्रिता लता॥४७॥

कृतवत्यसि नावधीरणामपराद्धेऽपि यदा चिरं मयि।
कथमेकपदे निरागसं जनमाभाष्यमिमं ने मंन्यसे॥४८॥

ध्रुवमस्मि शठः शुचिस्मते विदितः केतववत्सलस्तव।
परलोकमसंनिवृत्तये यदनापृच्छ्य गतासि मामितः॥४९॥

दयितां यदि तावदन्वगाद् विनिवृत्तं किमिदं तया विना।
सहतां हतजीवितं मम प्रबलामात्मकृतां तु वेदनाम्॥५०॥

...Prev | Next...