सखा दशरथस्यापि जनकस्य च मन्त्रकृत्।
संचस्कारोभयप्रीत्या मैथिलेयौ यथाविधि ॥३१॥

स तौ कुशलवोन्मृष्टगर्भक्लेदौ तदाख्यया।
कविः कुशलवावेव चकार किल नामतः ॥३२॥

सार्ङ्ग च वेदमध्याप्य किचिदुत्क्रान्तशैशवौ।
स्वकृति गापयामास कविप्रथमपद्धतिम्॥३३॥

रामस्य मधुरं वृत्तं गायन्तौ मातुरग्रतः।
तवियोगव्यथां किञ्चिच्छिथिलीचक्रतुः सुतौ ॥३४॥

इतरेऽपि रघोर्वश्यास्त्रयस्त्रेताग्नितेजसः।
तद्योगात् पतिवत्नीषु पत्नीष्वासन् द्विसूनवः॥३५॥

शत्रुघातिनि शत्रुघ्नः सुबाहौ च बहुश्रुते।
मधुराविदिशेसुन्वोनिदधे पूर्वजोत्सुकः॥३६॥

भूयस्तपोव्ययो मा भूद वाल्मीकेरिति सोऽत्यगात्।
मैथिलीतनयोगीत - निःस्पन्दमृगमाश्रमम् ॥३७॥

वशी विवेश चायोध्यां , रथ्यासंस्कारशोभिनीम्।
लवणस्य वधात् पौरैरीक्षितोऽत्यन्तगौरवम् ॥३८॥

स ददर्श सभामध्ये सभासद् भिरुपस्थितम्।
रामं सीतापरित्यागादसामान्यपति भुवः॥३९॥

तमभ्यनन्दत् प्रणतं लवणान्तकमग्रजः।
कालनेमिवधात् प्रीतस्तु राषाडिव शाङ्गिणम्॥४०॥

...Prev | Next...