पञ्चदशः सर्गः

कृतसीतापरित्यागः स रत्नाकरमेखलाम्।
बुभुजे पृथिवीपालः पृथिवीमेव केवलाम्॥१॥

लवणेन विलुप्तेज्यास्तामिस्रsण तमभ्ययुः।
मुनयो यमुनाभाजः शरण्यं शरणार्थिनः ॥२॥

अवेक्ष्य रामं ते तस्मिन्न प्रजहः स्वतेजसा।
त्राणाभावे हि शापास्त्राः कुर्वन्ति तपसो व्ययम्॥३॥

प्रतिशुश्राव काकुत्स्थस्तेभ्यो विघ्नप्रतिक्रियाम्।
धर्मसंरक्षणार्थेव. प्रवृत्तिभुवि शाङ्गिणः ॥४॥

ते रामाय वधोपायमाचख्युबिवुधद्विषः।
दुर्जयो लवणः शूली विशूलः प्रार्थ्यतामिति॥५॥

आदिदेशाथ शत्रुघ्नं तेषां क्षेमाय राघवः।
करिष्यन्निव नामास्य यथार्थमरिनिग्रहात्॥६॥

यः कश्चन अपवाद रघूणां हि परमेकः परन्तपः।
अपवाद इवोत्सर्ग व्यावर्तयितुमीश्वरः ॥७॥

अग्रजेन प्रयुक्ताशीस्ततो दाशरथी रथी।
ययौ वनस्थलीः पश्यन् पुष्पिताः सुरभीरभीः॥८॥

रामादेशादनुगता सेना तस्यार्थसिद्धये।
पश्चादध्ययनार्थस्य। धातोरधिरिवाभवत् ॥९॥

आदिष्टवर्मा मुनिभिः स गच्छंस्तपतां वरः।
विरराज रथप्रष्ठेर्बालखिल्यैरिवांशुमान्॥१०॥

...Prev | Next...