जुगोपात्मानमत्रस्तो भेजे धर्ममनातुरः।
अगृध्नुराददे सोऽर्थमसक्तः सुखमन्वभूत्॥२१॥

ज्ञाने मौनं क्षमा शक्ती त्यागे श्लाघाविपर्ययः।
गुणा गुणानुबन्धित्वात् तस्य सप्रसवा इव॥२२॥

अनाकृष्टस्य विषयैविद्यानां पारदश्वनः।
तस्य धर्मरतेरासीद् वृद्धत्वं जरसी विना॥२३॥

प्रजानां विनयाधानाद् रक्षणाद् भरणादपि।
स पिता पितरस्तासां केवलं जन्महेतवः॥२४॥

स्थित्यै दण्डयतो दण्ड्यान् परिणेतुः प्रसूतये।
अप्यर्थकामौ तस्याऽऽस्तां धर्म एव मनीषिणः॥२५॥

दुदोह ग स यज्ञाय सस्याय मघवा दिवम्।
संपविनिमयेनोभो दधतुर्भ वनद्वयम्॥२६॥

न किलानुययुस्तस्य राजानो रक्षितुर्यशः।
व्यावृत्ती यत् परस्वेभ्यः श्रुतौ तस्करता स्थिता॥२७॥

द्वेष्योऽपि संमतः शिष्टस्तस्यार्तस्य यथौषधम्।
त्याज्यो दुष्टः प्रियोऽप्यासीदङ्गुलीवोरगक्षता॥२८॥

तं वेधा विदधे ननं महाभूतसमाधिना।
तथाहि सर्वे तस्यासन् परार्थेकफला गुणाः ॥२९॥

स वेला-वप्र-वलयां परिखीकृतसागराम्।
अनन्यशासनामुर्वी शशासकपुरीमिव॥३०॥

...Prev | Next...